TESİRLER

Tesir, ruhçulukta, okültizmde, mistisizmde, teozofide, ezoterizmde ve parapsikolojide kendisini niteleyen sıfata göre özel anlamlar kazanan, geniş bir kullanım alanı olan genel bir terimdir. Tesir sözcüğünün kullanımıyla bu alanlarda oluşturulmuş başlıca terimler olarak ruhsal tesir, ilâhî tesir, astral tesir, maddi tesir,psişik tesir, majik tesir, manyetik tesir, telepatik tesir, vicdani tesir, nefsani tesir, müspet tesir, menfi tesir, tesir kuşakları, tesir kademeleri ve tesir konisi terimleri sayılabilir.

Neo-spiritüalist görüşe göre, evren, ruhsal varlıkların hiyerarşik bir zincir tarzındaki karşılıklı ve sürekli tesirleriyle sevk ve idare edilmektedir ki, evren organizasyonlarının düzeni, uyumu, yönetimi, canlılığı, kısaca ruhsal tekamüle yarayan bütün değişim ve dönüşümleri tesirlerle sağlanır.

İnsanın etkisi altında olmakta birlikte beş duyusuyla algılayamadığı çeşitli tesirlerin de bulunduğunu varsayan ruhçu görüşe göre tesirler şu şekilde sınıflandırılır:

1.- İnsana kendi ruhundan gelen tesirler.

2.- İnsana başka ruhlardan gelen tesirler. Bu tesirlerin başlıca kaynakları şu şekilde sınıflandırılır:

• Bedensiz ruhlardan gelen tesirler:
• Yüksek İdare Mekanizması’ndan doğrudan gelen tesirler
• Hami varlıktan gelen tesirler. (Bunların büyük bir kısmı haberci rüya, sezgi ve zorlayıcı içtepiler olarak belirir.)
• Spatyum’daki çeşitli bedensiz varlıklardan gelebilecek tesirler.
• Bedenli ruhlardan (diğer insanlardan) gelen tesirler. (Manyetik, telepatik,psişik vb. tesirler)

3.- Maddi tesirler:

Beş duyu ile algılanabilen tesirler. (Ses, ısı, ışık vb)

Etkilerine maruz kalındığı halde insanın beş duyusuyla algılayamadığı tesirler.

Eski uygarlıklarda tesirin simgelenmesinde başvurulan semboller arasında en bilinenleri ok, dalgalı çizgiler ve uzanan kollardır.

(Vikipedi'den alıntıdır.)