THOMAS’IN İNCİL'İ KELÂM 28;
1-İsa dedi:
2-Dünyanın ortasında durdum
3-ve onlara bedende göründüm.
4-Hepsini sarhoş buldum;
5-aralarında susamış olan kimse bulamadım
6-ve ruhum insan oğulları için ıstırap duydu,
7-çünkü onlar yüreklerinde kördüler
8-ve görmüyorlar
9-dünyaya boş geldiler
10-ve oradan boş olarak gitmeye çalışıyorlar.
11-Ama işte, şimdi onlar sarhoşturlar.
12-Şaraplarını reddedince(bırakınca)
13-o zaman zihniyetleri(şuurları)değişecek.
“Dünyanın ortasında durmak”= Herkese aynı mesafede olmak.
Dünyanın ortası= Dünya realitesinin tam ortası(beşeri realitelerin tam ortası)
Herkesin sarhoş olması= Herkesin kendi realitesinin şarhoşluğu içerisinde olması.
Susamış olan kimsenin olmaması= Hakikati arayan, işin doğrusunu arayan kimsenin olmaması.
Bu durumun Kur'an’daki karşılığı; insanların “Yüreklerinin kör olmaları ve kalplerine mühür basılmış olmaları”.
Yani bu durumda olan insanlar; Gerçeği görebilecek sezgiye, üstün şuura sahip olmayıp, hemen hemen şuurlanmamış uyurgezer durumdadırlar.
“Dünyaya boş gelmek”= Şuur altı içeriği ve tekâmül materyali bakımından zayıf olmak.
“Sarhoş olmak”= Kör olarak, kalbi mühürlü olarak yaşadıklarının (yani şuursuzca yaşadıklarının) farkında olmamak.
Sarhoşluk aynı zamanda burada belli bir zihniyetin (uyurgezerliğin, dünya ile özdeşleşmenin) simgesi oluyor.
“Şarapları reddetmek”= Yukarıdaki anlamda sarhoşluktan kurtulma cehti içine girmek. Uyanmak.
Şarabı içmek= İnsanı dengesiz, şuursuz halde tutan,
kapalı şuurda tutan, aldatıcı bir realite içerisinde tutan koşulların etkisi ve güdümü altında olmak.
THOMAS’IN İNCİL'İ
M.T. İ.A.D İÇ ÇALIŞMA NOTLARI,
(ERGÜN ARIKDAL'ın YORUMU)