Adaletin sarıp sarmaladığı o rahmet tünelinde,
o tünelin duvarlarına çarpa çarpa ve yalpalayarak,
yine kendini bulmak için devam edeceksin o yolda.
Devam edip gideceksin ve yine yanılacak
ve sonra yine kendini bulacaksın o karanlıkta..
Ta
ki, aydınlıkla buluşana dek.
Ve
yine aydınlıkların içinden başlayacaksın devama.
Ama
kendini daha iyi tanıyarak.
O
kudret kaldırımında;
daha
şuurlu ve “arzu”ya ulaşmak gayretinde.
Diğer
kaldırımda yürüyen kardeşlerinle.
Ve
sonra peşisıra tekrar çalkalanacak alemler ve o sonsuzluğa.
Tereddüt
olmayan “O MUTLAK YOL”da.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder