Zekât, insanın gözlem, yargılama ve kurgulama kanallarından aldığı tesirleri eylemler halinde çevresine vermesi demektir.
Başka bir deyişle zekât, bireyde tecelli edecek birçok tesirin vicdan kanalıyla, sevgi kanalıyla ve akıl kanalıyla Yüksek İdare Mekanizması tarafından uygulama alanına çıkarılması demektir.
Bunun en basit şekli,
vicdanın ve sevginin en kaba tezahürü olan malından bir şeyler vermektir !
Sadıklar
Planı – RUHSAL TEBLİĞLER
Celse:
94, 23.4.1966
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder