VAHDETNAME' den

Bir zaman Eshab-ı Keyf’i uyuttuk

Hazreti Musa'yı Tur'da okuttuk

Şit’e çulha yaptik bezler dokuttuk

İdris'e biçtirip kaftan eyledik.

Süleyman'ı dehre sultan eyledik

Eyyub'a acıdık derman eyledik

Yakub'u ağlattık nalân eyledik

Musa'yı Şuayb'a çoban eyledik.

Yusuf'u kuyuya attırmış idik

Mısır'da kul diye sattırmış idik

Züleyha'yı ona çattırmış idik

Zellesinden bend-i zindan eyledik.

Davut peygambere çaldırdık udu

Kazadan kurtardık Lût ile Hûd'u

Bak ne hale koyduk nar-ı Nemrud'u

İbrahim'e bağ-ü bostan eyledik.

İsmail'e bedel cennetten kurban

Gönderdik şad oldu Halil-ür-rahman

Balığın karnını bir hayli zaman

Yunus peygambere mekan eyledik.

Bir mescide soktuk Meryem Ana’yı

Pedersiz doğurttuk orda İsa'yı

Bir ağaç içinden Zekeriyya'yı

Biçtirip kanıını rizan eyledik.

Beyt-i Mukaddes’te Kudüs şehrinde

Nehr-i Şeria'da Ürdün nehrinde

Tathir etmek için günün birinde

Yahya'yı, İsa'yı uryan eyledik.

Böyle cilvelerle vakit geçirdik

Bu enbiya ile çok iş bitirdik

Başka bir Neb-i-yuz-zişan getirdik

Anın her nutkunu Kur'an eyledik.

Küffar-ı Kureyş’i ettik bahane

Muhammed Mustafa geldi cihane

Halkı davet etmek için imane

Mürteza'yı ona ihvan eyledik.

Bu sözleri sanma her insan anlar

Kuş dilidir bunu Süleyman anlar

Bu sırr-ı müphemi arifan anlar

Çünkü cahillerden pinhan eyledik.

Edip Harabi